Het voetbalseizoen is begonnen. Dat betekent normaal gesproken dat de aandacht voor de slechtvalken op een wat lager pitje gaat. Gisteren was ik even op het veldje toen de telefoon alweer overging. Of ik de afspraak bij de club vergeten was? Dat was ik inderdaad en dus duurde het bezoekje nog korter dan beoogd. Schamel resultaat: één valk op de rechterlamp. Geen tijd om de achterkant te verkennen.
Maar omdat de wijze dames en heren van de club besloten hebben om experimenteel enkele wedstrijden op de zaterdagavond te gaan spelen, is er vanmiddag een overdaad aan vrije tijd. Morteltijd? Hmmm, elk nadeel heb zijn voordeel, nietwaar?
Onderweg tussen De Mortel en de afslag naar de HB-weg rijdt een blauw autootje me tegemoet. Dat is geen best voorteken. Als Piet uit Lieshout het nu al voor gezien houdt zal er niet veel te zien zijn.
Inderdaad kan ik geen enkele slechtvalk ontdekken. Maar de komst van Piet brengt vaak wat anders teweeg. Hij gooit met enige regelmaat wat zaadjes op de voederplank en daar profiteren vooral ook boomklevers van. En aangezien ik dit een prachtig vogeltje vind, besluit ik te blijven.
Hoe het komt dat ik even op kijk naar de toren wanneer er precies op dat moment een valk vliegt, weet ik niet eens meer. Is het intuitie?
De valk landt op de rechterlamp en dan valt me een schaduw op, voor het raampje erboven. Verhip, zit daar de ander?
Ik loop naar de toren en wanneer ik er pal onder sta wordt mijn vermoeden bevestigd. Beide valken zitten dus vlak bij elkaar. De een, verscholen in de dode linkerhoek. Een paar prentjes en dan weer terug naar het spottersveldje.
Daar zit ik een poosje en dan hoor ik een bekend autootje. Piet weer retour? Hij steekt zijn hand op, rijdt naar de toren, keert daar en komt weer terug. Piet meldt even later dat hij even naar een plekje in Gemert is gaan kijken waar hij eerder van de week meende drie juveniele slechtvalken te hebben gezien. Hij was op onderzoek gegaan naar aanleiding van een tip die hij gekregen had. Het bleken echter geen slechtvalken maar boomvalken, maar evengoed prachtige beesten.
We kletsen een hele poos, maar op de toren wil de situatie maar niet veranderen. De valken hebben allebei de krop vol en zijn niet van plan om omwille van het amusent voor het grondpersoneel enige actie te ondernemen.
Op den duur raken we wat door onze gespreksonderwerpen heen. Een jong stelletje komt nog even een flesje cola nuttigen en informeert naar de valken. Ze weten van het bestaan van de slechtvalken op de toren, maar kennen niet het verhaal van de gewonde S2. Wanneer zij het veldje verlaten, vinden Piet en ik het ook weer welletjes.
