Anders dan voorspeld is het vanochtend gewoon droog. Om half acht ga ik met Wisky een stukkie lopen. De temperatuur is beneden het vriespunt, maar heel erg koud voelt het toch niet. Het is nog duister. Ik hoop op een mooi doorkomend zonnetje maar daar heb ik tijdens de wandeling nog weinig kijk op. Maar na het ontbijtje is het om kwart voor tien weer net zo fraai als gisteren. Mortelen dus.
Was ik gisteren blij om uit te kunnen gaan waaien voor het moeilijke bezoek dat zou volgen, vanmorgen ben ik lij om uit te kunnen waaien na het ziekenbezoek van gisteren. Ofschoon het natuurlijk niks met de valken te maken heeft, wil ik hier toch kwijt dat ik heel veel bewondering heb voor het zieke maatje van mijn zoon. Verdorie, wat is het joch er nuchter onder en wat is ie daar tot steun voor zijn ouders. Afijn verder met het Mortelen.
Ik ben eerst een hele poos alleen. Valk op het rooster, valk op de lamp. Het kleine spul trekt aanvankelijk vooral mijn aandacht. Altijd weer een mooie sport om de hamerende grote bonte specht te vinden. Het lukt me, in totaal weet ik er drie te vinden en van twee lukt het om ze op de plaat te zetten.
Helaas heb ik te weinig tijd voor een uitgebreid verhaal (het bezoekje de Mortel is wat uitgelopen, goeie reden, goede smoes).
Een auto stopt, het is Martin Manders en zijn maat van de VWG. Kort praatje, dan komt er nog een auto aangereden. Het zijn Yvonne en Birgit. Bijpraten wat er allemaal te zien is en was.
Het beste moment van de dag is de komst van de derde valk. Vanaf de toren klinkt een waarschuwende kreet en dan blijkt inderdaad de derde valk weer in aantocht. Het korte gevechtje met de nodige achtervolgingen kan ik op film zetten. Het is meer geluk dan wijsheid dat het enige echte aanvalsmomentje precies enkele seconden nadat ik het knopje heb omgedraaid plaatsvindt.
Later zal ik het filmpje nog wel toevoegen, maar dat gaat vanavond worden, vrees ik.
Nu eerst maar even de kiekjes van vandaag;
