Vorig jaar schreef ik:
"Het voelt raar om de voorbereidingen te treffen om op deze website een nieuw slechtvalkenseizoen aan te maken terwijl ik niet weet of het mij gegeven is om ook dit jaar weer bezoekjes aan de toren van De Mortel en zijn omgeving te beschrijven. Vorig seizoen werd nogal abrupt afgebroken door een geheel onverwachte gezondheidstoestand. Onderzoeken moeten uitwijzen hoe het daar inmiddels mee staat. Erg spannend is dat. Ik kan niet anders dan afwachten en hopen op de goede afloop."
Helaas moet ik deze zelfde paragraaf ook voor 2023 opschrijven. Het heeft niet mee gezeten. Wanneer een herseninfarct je bijna letterlijk lam slaat en de verbeteringen maar heel langzaamaan gaan en je dan ook nog eens een interne operatie moet ondergaan die helaas door de omstandigheden mislukt en dus over zal moeten in het begin van het nieuwe jaar dan werpt ook dat me weer ver terug. Komen er ooit nog Mortelbezoekjes, gaan de camera's op de toren ooit nog aan?
Ondertussen zijn de camera's op AAN en hebben de duizenden dode vliegjes de apparatuur wel vervuild maar niet voorgoed uitgeschakeld. Het vrouwtje is nieuw en omdat ze geringd is met de code 4NL weten we dat ze uit het Duitse Borken komt (streek Münsterland ter hoogte van de grens bij Aalten en Doetinchem, geboren in 2018). Het mannetje is ongeringd en lijkt, al is dat niet bevestigd, waarschijnlijk het mannetje van voorheen. Helaas niet de luxe van refreshbeelden tot nu toe.
En nog een toevoeging aan deze inleiding: er is ook een nieuwe man op de Morteltoren. Het blijft een mannetje met de ringcode BUS dat in 2018 geringd is in een nest op de kerk van het naburige Erp. Met recht een jongen van de streek dus.
Veelbelovend, vond ik het. Twee geringde, nog jonge valken, wat kon er mis gaan? Helaas kon er vanalles misgaan. Zoals geen eitjes bijvoorbeeld. 4NL leek ziek te zijn. Had ze de vogelgriep? Wie zal het zeggen. De mensen die dat idee opperden zijn ervaren kenners en wie ben ik om het te bestrijden. Geen eitjes, dus geen juvies. Dus geen seizoen, althans zo voelt het voor mij. Het is daags voor Moederdag (hoe anders dan in 2007) dat ik besluit om mijn waarnemingen en verhalen af te sluiten en te hopen op 2024.
