Ik zoek de dagen uit en bepaal dan of het weer me aan staat en er voor mijn gevoel wat te beleven valt. En ik ga niet om de hete brij heen draaien: dat mag wat mij betreft ook een definitief gevecht zijn. Ik weet dat ik hiermee een gevoel deel dat sommingen stilzwijgend met me eens zijn en anderen me kwalijk zullen nemen. Maar aangezien we al bijna halverwege april zitten en er geen sprake meer zal zijn van een nestje op de Morteltoren dit jaar, kruipt bij mij het wellicht barbaarse gevoel naar boven dat het met dit paartje elk jaar tobben zal zijn en er keer op keer een verhoogde kans is op een niks nakkes nada jaar. 

Ik ben de valken op de Morteltoren gaan volgen ten tijde van de heftige gevechten tussen MA en S2. S2 kwam zag en overwon en bleek daarna de onbetwistte heerseres van de toren. Met ongekende felheid wist zij elke poging van een indringer om haar nest in te nemen af te slaan. De durfal die het waagde werd fel en onomwonden kenbaar gemaakt deze fout niet nog eens te maken. Hoe een verschil met dit paar.

Nooit hebben ze de indruk kunnen wegpoetsen die S2 wel meteen maakte. En hoewel er strijd gevoerd is dit jaar, de verwondingen aan haar oog getuigen daar ook van, Komt zij niet van haar stress af. En dat verstoord de eilig keer op keer en ik heb M geen enkele poging tot een wip zien doen dit jaar. Dat zegt iets over de frequentie dat ik ze gevolgd heb natuurlijk, maar ook zijn er geen meldingen meer over paringen na de strijd waarbij het oog werd geraakt. 

Zonder paring geen eieren, ook niet met Pasen in aantocht. 

En dit alles maakt dat mijn zin om te gaan Mortelen zoals gezegd veel en veel minder is geworden. Nu ik vanmiddag dan toch ga komt omdat er wat onrust is gemeld.

Het weer is heerlijk, dat moet worden gezegd. Mijn jas laat ik dan ook in de auto achter. Een fietser zit op het kunststof bankje. Een korte groet, geen gesprek. Ik verken zoals altijd de toren en daarna de lucht en vervolgens de omgeving. Geen valk te zien en ook al het overige spreekt me onvoldoende aan. Dus ga ik op pad. Het wandelen gaat steeds beter, maar het lopen op hobbelig terrein valt nog tegen. Ik twijfel even of ik het bruggetje eerst over ga om aan de andere kant van de Loop te gaan kijken of zoals bijna altijd de gang naar de achterkant van het bos te maken om zicht te hebben op de "achterzijde" en de "rechterzijde" van de toren. Ik kies voor het laatste, maar er blijkt geen valk te bekennen. Terug dan maar.

Ditmaal ga ik het bruggetje dus wel over. De twee zwarte angussen had ik al gezien ik nader ze tot op enkele tientallen meters en zoek dan een pad tussen de drassigheid om naar de grote paddenpoel te gaan. Dan zie ik weer dat deze helemaal omheind is met prikkeldraad. Okee het zal de koeien buiten houden maar het geeft voor mij de indruk alsof er een mijnenveld gelegd is. 

Dan zie ik in de verte het rode kalfje. Het is uit het bos gekomen waar de scheiding is tussen bos, veld en weide. Het draait zich meteen weer om en gaat terug het bos in. Ongeoormerkt nog. Dus nog erg jong. Er kunnen dus nog meer kalfjes en runderen in de buurt zijn en omdat ik best moeite heb om door dit terrein te struinen besluit ik terug te keren. Ik wil niet ongemerkt en ongewild tussen een kalfje en de moeders terecht komen en dan niet rustig maar toch met tempo weg kunnen snellen.

Even later sta ik weer op Mortels grondgebied en wandel ik terug naar het spottersveldje. Even daarvoor hebben er drie blauwe brommers gestaan (ik denk Zündapps) maar die zijn ondertussen weer weg.

En dan meld ik even bij BDL dat ik nog geen valk heb gezien. Maar dan hoor ik wat. Ploft er iets de nestkast in? Het levenloze restant van een kievit dat nog steeds op het rooster ligt leid me af. En dan opeens is daar de valk in de lucht, deze lijkt uit de nestkast gekomen te zijn en vliegt in de richting van De Mortel. Ik probeer foto's te maken, maar iets in de instellingen staat nog steeds niet goed. Ik maak dan maar lukraak een paar prentjes in de richting waar ik de valk nog vermoed. Een enkele poging blijkt achteraf gelukt.

Ik morrel nog wat met de knopjes en denk dan het juiste knopje gevonden te hebben. Weer hoor ik wat en nu kan ik de valk beter "vangen". Weer raak ik heel even afgeleid en weer ben ik de valk kwijt. Een buizerd passeerde de toren (op behoorlijke afstand) en ik hoopte dat het een andere valk zou zijn. Daardoor raakte ik de echte valk weer kwijt. Na nog weer een poosje helpen mijn oren me opnieuw: ik hoor de valk en zie de landing in de hoge antenne nog net.

En wanneer ik nog wat extra plaatjes wil schieten zegt het display op mijn toestel me dat het geheugenkaartje vol zit. Een klein vloekje en dan vind ik het ook wel weer lang genoeg geweest. De wandeling was lekker, ik heb tenminste één valk gezien en het zonnetje begon toch al richting de toren te schuiven. Het is goed zo...

 

 

Mooiste van 2022

220427_take_off.jpg
P1240798.jpg
P1240809.jpg
P1240811.jpg
P1240923.jpg
P1240932.jpg
P1250018.jpg
P1250060.jpg
P1250100.jpg
P1250111.jpg
P1250114.jpg
P1250125.jpg
previous arrow
next arrow