Na het slechte nieuws van gisteren, toen bleek dat het tweede kuikentje gestorven was en het bericht erachteraan dat 2OR op de tweede ring dood aangetroffen was, is er vandaag dan gelukkig toch het goede nieuws van de geboorte van het derde kuikje. Ook blijkt VV snel te leren. Gisteren was ze ronduit klunzig te noemen. Ging lomp op haar kids staan, vergat te voederen en sleepte door PA aangevoerde kleine prooitjes onder zich kennelijk om zichzelf als theemuts op te werpen.
Vandaag is er dus het goede nieuws van de geboorte van nummer drie en het toegewijd voederen van haar kids. Na thuiskomst is er een snelle blik op de gebeurtenissen van vandaag, dan wordt de maaltijd genuttigd en dan... dan kriebelt het weer eens. Ik ben nog niet op kraamvisite geweest, dus ehhh.
Natuurlijk sta ik een kwartier later op het spottersveldje. Geen PA te zien en er even voor het gemak van uit gaande dat VV op haar kids ligt.
Tegenwoordig heb ik wat alternatieve looproutes en ook vandaag volg ik die, in de hoop ergens een zicht op de toren te hebben met PA in beeld.
Maar wanneer ik aan de overkant van de Loop sta en even stop om een blik omhoog te werpen zie ik daar nog net de valk. Het zal PA zijn en waar hij vandaan komt is me niet duidelijk. De valk lijkt ergens op de tweede ring aan de voorkant te gaan landen, maar vanaf de plek waar ik sta, is dat slechts gissen. Verder gaat het langs de Loop. In het uiterste hoekje is het zicht op de nestkast redelijk, ware het niet dat de zon me nu recht in de toeter schijnt.
Ik besluit mijn wandelroute maar voort te zetten. Op het uitgesleten paadje zijn de sporen van de voorbijtrekkende kudde koeien nog goed te zien. Vliegen doen zich tegoed aan de platte schijven. Die koeien zijn echte kuddebeesten, waar er eentje schijt, moet dat de rest kennelijk ook doen. Voorzichtig baan ik me een weg tussen de vlaaien. Dat lukt me aardig totdat ik uiteindelijk toch een heel klein beetje met mijn schoen wegschuif. Ik weet meteen hoe laat het is, maar gelukkig zijn de zolen van mijn schoen zo glad dat het makkelijk wegpoetst.
Achter het bos valt niets te melden en dus ga ik verder, nu over het bredere pad. Bij de ganzenpoel komt ik weer uit het bos. Ik ga even naar een half vergaan stammetje. Ik heb dit hoopje al vaker zien liggen en wil nu eindelijk wel eens weten wat het is. Vervolgens ga ik weer door. Ik ga weer over het bruggetje en besluit dan linksaf te gaan, dat is de route naar de "achterkant". Wanneer ik halverwege ben, hoor ik de slechtvalk roepen. Vanaf deze plek heb ik geen schijn van kans om iets te zien en vooruit of teruguit is even ver. Ik loop dus maar door zoals ik van plan was.
Pas nadat ik een stukje noordelijk gewandeld ben, zie ik de rand bij de buitencam (cam2 zo je wilt). Daar zie ik een stipje dat met het blote oog wat lijkt te bewegen.
De kijker geeft me mijn gelijk: daar zit vermoedelijk PA. Ik loop nog wat verder, elke meter meer naar het noorden geeft iets meer beeld van de valk bij de camera. Dan wipt de valk een stukje verder. Het zal me acht minuten gaan kosten om naar de voorkant te gaan (spottersveldje), in die tijd kan er vanalles gebeuren, maar ik besluit het er op te wagen.
Omdat het tempo wat hoger ligt, doe ik er deze keer maar een zevental minuten over. En of ik het aanvoel? Ik stop halverwege de weg van toren naar veldje en kijk even omhoog. Tussen de overhangende groene takken van de berken door zie ik de valk vliegen. Snel zoek ik een plekje, maar pas na de landing op de GSM antenne op de tweede ring kan ik een plaatje maken. Met de kijker bepaal ik dat de kansen 65 procent voor PA zijn. Daarbij reken ik er op dat VV niet bij haar kids weg wil, dus is de kans dat dit PA is ongeveer 80 procent, zo reken ik maar even.
Met mijn smartphone probeer ik een berichtje te plaatsen op het clubhuis van BDL. Dat is er kennelijk niet voor gemaakt. Inloggen gaat blind en het invoeren van een berichtje leidt bij elke toetsaanslag tot hopeloos gescroll. Niet handig zo. Kost bovendien veel data en mijn bundel is beperkt.
Tijdens het typen van mijn laatste berichtje hoor ik een geluid alsof er iets zwaars een takje laat breken. Loopt er iets of iemand in het bosje naast me?
Het gekraak houdt aan. Niet constant alsof er iemand door het bos loopt, maar krak, een poosje niks en dan weer een krak. Dan neemt het knapperen toe. Ik ga op onderzoek uit. Voorzichtig nader ik het hekwerk en tuur ik steeds iets dieper het bos in. Ik moet nu vrij dichtbij zijn. En dan opeens. Ik zie iets wat op een oranje jas lijkt die stijf tegen een boompje staat. Het beweegt ook. Ik zet mijn kijker voor en zie dan... VUUR... dat is BRAND. Sodeju, wat nu te doen?
Ik besluit te roepen: "HALLO IS DAAR IEMAND VUURTJE AAN HET STOKEN?"
Er komt antwoord: "JA, maar het vuurtje is al bijna uit". De stem ken ik, en hij klinkt wat geschrokken. Een beetje betrapt zelfs. "OKEE, als het maar onder controle is", roep ik terug.
"Haha, wat ben ik soms toch een ontiegelijke bemoeial", bedenk ik lachend (en opgelucht).
