"Dit verhaal is alleen toegankelijk voor leden van deze site"
Wanneer er met het vingertje naar je gewezen wordt, zeker wanneer het om een jaar oude gebeurtenis gaat, raak je wel eens geirriteerd. Nu is ook aan mij niks menselijks vreemd dus ook ik kan uiteindelijk boos gemaakt worden.
Wanneer er bij BDL een opmerking gemaakt wordt over mijn persoontje zin ik op wraak. Een plaagstoot zal verderf zaaien ....
Nee, zo ver gaat het natuurlijk niet. De plaagstoot is dat ik vermeld dat ik het verhaal over een gevechtje tussen drie valken (met film en plaatjes) uitsluitend voor een geregistreerd publiek zal toegankelijk maken. Ik maak het verhaaltje aan, geef een titel en vermeld alleen bovenstaand regeltje.
Ik breng Dorine op de hoogte en die zorgt er wel voor dat het gaat werken, door op haar forum te wijzen op een mooi verhaal. In geen tijd zijn er 45 hits en de reacties komen vanzelf. Kuiko's wraak is zoet. Schuddebuikend zit ik achter mijn PC wanneer reacties via mail en fora binnenstromen.
Maar dan nu het verhaaltje. Dat is niet zo uitgebreid hoor! Rond een uur of 10 ben ik op het veldje. Ik zie daar geen valk en dus besluit ik na een paar minuten aan de wandel te gaan. Ik geef mijn ogen goed de kost want ook mij zit het verdwijnen van Miep of VV niet helemaal lekker. Zou ze dood zijn? Zou ik die speld in de hooiberg kunnen vinden? Ik weet totaal niet waar ze gevochten hebben. En dan de hamvraag: "zal ik het melden als ik haar zou vinden?" "Ooit, wanneer ik nog eens mijn memoires opteken misschien", brom ik van binnen.
Natuurlijk is Miep nergens te vinden. Maar ook op de toren (aan de achterkant) zie ik geen valk. Maar dan sta ik te dicht bij de bosrand en hoor ik de valken. Ze zijn alweer verdwenen wanneer ik zicht krijg op de toren. Ik besluit terug te keren naar het spottersveldje.
Wanneer ik pal onder de toren sta, hoor ik de valk. Er zweeft een valk in de buurt van de nestkast. Ik moet oppassen niet achterover te vallen bij het omhoog turen. Wanneer ik een paar passen verder loop om iets meer zichtshoek te krijgen raak ik de valk kwijt. Ik verwacht een landing op rooster of nestkast, maar zie dat niet.
In versneld tempo loop ik terug naar het spottersveld. De harde wind maakt het koud en guur. Ik besluit bij een boompje wat bschutting te zoeken. En dan het verhaal van mijn bezoekje....
Gekrijs trekt mijn aandacht. Het is zo'n beetje kwart over tien (schat ik, later blijkt het 5 minuutjes later te zijn). Ik zie twee valken vliegen. Is het onvriendelijk? Aanvankelijk lijkt het dat niet te zijn, maar dan wordt het langzaamaan wat grimmiger. Ik bedenk snel dat dit wel eens een fraai filmpje kan opleveren en draai de knop op filmen. Door het display lijkt het niet al te scherp. Ik kan dit tijdens het filmen niet herstellen dus stop ik, en begin ik opnieuw, nog niet scherp? Nog maar eens proberen dan. Omdat ik het niet vertrouw en het risico niet wil nemen om straks met alleen een verhaal te staan, neem ik ook wat foto's tussendoor. Ik weet dat thuis de beelden opgenomen worden dus verwacht ik een vrij compleet verhaal te kunnen maken.
De twee valken bij elkaar worden onvriendelijker. Ze razen achter elkaar aan en ik verlies ze achter de boomtoppen. De ander lijkt de nestkast te willen bewaken.
Dan hoor ik weer een valk en mijn hoofd draait vanzelf die richting op. Ik zie nu één valk en die zet aan om bij de buitencam (rechts) te gaan landen. Dan is daar die reactie: als een razende komen de twee anderen van het dak vandaan en de valk die even wou gaan zitten schrikt zich kennelijk een hoedje. Weer raak ik de twee kwijt omdat ik er maar één in mijn zoeker kan houden.
Ondertussen schuift het van filmen naar stilstaande plaatjes en probeer ik alles te volgen. Maar dan valt de pauze... ben ze kwijt.
Op het veld strijkt een groepje kleine vogels neer. Ik denk dat ik weet wat het is en grijp snel naar mijn kijker: inderdaad de witte kwikstaart is weer terug. (ook zo'n lentenbode)
Een buizerd wordt geplaagd door kraaien en de valken... blijven weg. Dat duurt me te lang en dus loop ik naar de onverharde HB weg. Gehinderd door de zon, maar toch lukt het me om de twee te zien zitten: eentje bij de lage antenne op de betonnen rand en de ander: inderdaad op de GSM antenne aan deze zijde.
Ik zie hier te weinig maar ik denk te zien dat de twee het goed maken. Ik loop weer terug naar het veldje. Even later arriveert ook Piet uit Lieshout. Ik spreek de boel met hem door en we lachen over opmerkingen die gemaakt zijn. Dan naderen de grote en de kleine wijzer het topje van mijn horloge....
Laterzzzz....
Alvast wat plaatjes
