zo 1 augustus 2010, 09:15 - 10:30 en do 5 augustus, 08:30 - 09:45u
Na een paar bezoekjes die te weinig verhaal opleverden om een en ander hier op te tekenen, is het vandaag omdat het de eerste van de maand is, toch tijd voor een paar regeltjes. Eenzaam ben ik wanneer ik het veldje een kwartiertje na negenen betreedt. De situatie op de toren doet me meteen denken aan Gerrit E, die me gisteren vertelde dat Pa zowat de hele vroege ochtend op de GSM-antenne had gezeten. Het lijkt me inderdaad ook nu Pa die daar zit.
Een auto nadert kalmpjes die van mij. "Moet een spotter zijn", zo denk ik al. Het is Frank. We vragen ons hardop af of het om een jong dan wel Pa zal gaan daar op de toren. Door de scoop van Frank (uit de hand, dus verdomde lastig om hem stabiel te houden) wordt steeds meer duidelijk dat het inderdaad Pa moet zijn.
Wanneer ook Mieke er is besluit Pa om een eindje te gaan vliegen. Wanneer het stipje kleiner wordt, zoek ik in de wolken een orientatiepunt. Dan neemt mijn kijker het voor me over. Wat wazig is de maan nog zichtbaar en wanneer Pa samen met de maan mijn kijker vult roep ik dat ie daar in de buurt vliegt. Het stipje wordt kleiner en kleiner. Dan vinden mijn armen het genoeg en laat ik de kijker zakken. Een poos gebeurt er helemaal niks.
Een paar keer is er een buizerd te zien. Verder is het erg rustig. Dan vliegt S2 opeens op. Ze maakt hoogte en zonder op dat moment nog te zien wat er aan de hand is volgen we haar. Dan laat de zon opeens een schittering zien en valt me de duif op die razendsnel een veilig heenkomen probeert de zoeken. S2 duikt, trapt in de schijnbeweging van de duif en geeft het dan maar meteen weer op. Dat ik het moment (zij het onscherp) meer per ongeluk dan expres op de foto heb, realiseer ik me dan nog niet.
S2 komt na een poosje uit beeld te zijn geweest weer terug naar de toren. Met een hoop kabaal zet ze aan richting het rooster. Ze landt daar en lijkt in haar eentje een hele discussie te voeren. Verbaasd kijken Mieke en ik (Frank is dan al weg) omhoog. Wat mankeert die rare S2 (met-de-hap-uit-de-vleugel) nou ineens?
Na een minuutje vertrekt S2 weer om nu op een lamp te gaan zitten. Omdat ik de vreemde conversatie van S2 niet snap, controleer ik op mijn camera of ze soms een prooitje bij zich had. Dat is niet het geval.Ik kijk nog eens naar de nestkast en zie dan opeens dat daar Pa zit. (Dat het Pa is blijkt even later). Nogmaals controleer ik de foto's. Zat Pa er al eerder? Is ie stiekem teruggekomen van zijn maanreis? Een half minuutje verstrijkt en de valk op het rooster vliegt rechts weg, maakt een rondje en landt dan op het hekwerk aan de linkerkant op bovenste ring. Het is Pa. Lang blijft hij niet zitten en opnieuw volg ik het stipje tot ik het niet meer zie.
Wanneer ook Mieke vertrekt, de zon al wat begint te branden, mijn dorst na een slok alleen maar toeneemt, Pa niet meer te zien is en S2 in parkeerstand op de lamp blijft zitten, stapt de eenzame volger op de grond in zijn auto en rijdt weg... *Home*
Donderdag 5 augustus Vanochtend blijkt het weer helder te zijn. Ik ga even bij mijn ouders op de koffie maar besluit eerst maar even een stukje om te rijden. Bij de toren is het weer bijzonder rustig. Alleen Pa en S2 zijn "thuis". Het lijkt me Pa die op de lamp zit en dan moet het S2 zijn die op het rooster zit. Deze positie lijken ze weer de hele dag te willen aanhouden, dus verwacht ik niet lang te blijven.
Na een poosje is het dan toch de valk op het rooster die besluit van positie te veranderen. Een uiterst kort vluchtje naar de stellage links is de actie van de dag. Ik besluit maar over het bruggetje te wandelen om vanuit die positie wat plaatjes te schieten. En wellicht zie ik nog wat ander gevogelte.
De wandeling blijkt tevergeefs. De vogel is letterlijk gevlogen. Ook het ijsvogeltje is nergens te bekennen. Ik loop daarom maar door naar de achterkant zodat ik alle zijden onderzocht zal hebben. Maar ook aan de achterzijde is geen valk te bekennen. Ik kuier dus maar weer terug.
Aan de voorkant is de verloren valk opeens zichtbaar. De GSM-antenne is de nieuwe "standplaats". Ik probeer de situatie in te beelden: tijdens mijn wandeling zal de valk zich direct van de stellage naar de voorkant verplaatst hebben. Concluderend dat de juvies dus kennelijk de wijde wereld in zijn getrokken is het verhaal van dit nest dus nu wel gesloten. Ik hoop dat het de drie overgebleven kids goed zal vergaan. Omdat de ringnummers niet openbaar zijn gemaakt zullen we daar vermoedelijk nooit meer iets van vernemen.
Onder het voornemen om af en toe nog wel eens te gaan kijken, stap ik in mijn auto op weg naar een "dreefke koffie" zoals mijn vader dat altijd pleegt te zeggen.
