ma 3 september 2007, 18:30u - 20:15u
Voor mijn gevoel is het een eeuwigheid geleden dat ik nog eens bij de toren was. Druk, druk, druk!
Om 18:30u zet ik mijn auto weer eens in de berm bij het spottersveldje. Niemand aanwezig, ook op de toren niet, zo lijkt het.
Dat duurt gelukkig niet lang. Ik ben al op weg naar de zuidkant wanneer ik plotseling een bekend geluid hoor: "onmiskenbaar S2", weet ik haast zeker. Meteen zie ik haar vliegen. Ze lijkt bij de nestkast te willen gaan landen. Ik sta zo pal onder de toren dat ik haast niets kan zien. Snel loop ik een paar passen terug richting spottersveldje. "Ah, daar gaat ze weer. Ze landt op de antenne, da's gunstig", weet ik dan. Ik haast me om mijn digi in gereedheid te brengen en wil een paar plaatjes schieten. Wanneer ik voor een tweede foto de camera in stelling breng zie ik haar niet meer.
Ik ben er zeker van dat ze niet ver weg kan zijn en besluit op de gok naar de andere kant van de Loop te gaan. Daar heb ik goed zicht op de zuidkant, maar ook op de achterkant. Ik blijk goed te hebben gegokt. Bij de kleinere antenne aan de "achterkant" zit een verwaaide S2. Dat was me al meteen opgevallen: bij de toren waait het hard, veel harder dan zojuist op het spottersveldje. Even later worden de gevolgen duidelijk. Het begint allemaal met een buitje motregen, maar dat wordt al snel een behoorlijke bui. Teruglopend, maak ik een foto vanaf het bruggetje. De druppels plensen in het water van de Snelle Loop.
Ik besluit ook even de noordkant te gaan bekijken. Daar valt mijn oog op een vleugel van een duif. Van Dorine weet ik dat de valken gewoonlijk de vleugels inclusief het verbindende bot achterlaten. De linkervleugel ontbreekt, het bot zie ik wel. "Bzieeee", zegt mijn digi.
Aan de zijkant is verder niets te zien, dus loop ik terug naar het spottersveldje. Terwijl ik wat rondkijk, ik zie een reiger bij de Loop landen, voel ik haast instinctief dat er bij de toren wat gebeurt. Inderdaad: er zit een vogel op het kozijn precies boven de onderste lamp. Ik kan niet zeker zeggen wat het is. Het is een donkere schim die reflecteert in de ruit, zou het een duif zijn?
Het vreemde is dat ook nu tijdens het geklungel om een foto te maken de gestalte verdwenen blijkt te zijn.
En dan zie ik ineens een valk uit de richting van Helmond komen vliegen. Ik ben zo bezeten om hier een plaatje van te schieten dat ik niet eens kan zien of de valk een prooi heeft en of ik kan herkennen wie het is. De valk verdwijnt ergens bij de onderste schotel aan de zuidkant. "Terug over de Loop", besluit ik snel.
Daar aangekomen zie ik meteen dat de valk op de ring zit waarop de schotel bevestigd is. Zonder prooi zo te zien. Zit S2 er nog? Jawel, die zit nog steeds bij de kleine antenne bij het dak. "Zou dit Pa zijn?", vraag ik me af. Ik denk het, zonder het zeker te weten. Op het zelfde moment dat ik besluit terug te keren naar het veldje vliegt een valk op. Het is de valk onder de schotel. Dan weet ik het haast zeker: het is Pa. Hij vliegt richting antenne. Mijn digi klikt weer. (Ik heb mazzel, blijkt later, want op de foto zie je de valk zijn landing inzetten).
Pa, zit even de kat uit de boom te kijken en vliegt dan plotseling in duikvlucht naar de wei aan de achterkant. Het is een misser, want meteen daarna komt hij alweer terug om opnieuw positie te kiezen op de antenne. De duif(?) blijkt plotseling op een ander kozijn te zitten, valt me dan opeens op.
Ik besluit opnieuw naar het spottersveldje te gaan, waar ik tot 20:15u blijf. Ik zit nu al een hele voetbalwedstrijd, inclusief rust, bij het veldje. De tijd is voorbij gevlogen, maar ik ga toch maar weer. Misschien tot wirrus.
