Het zijn de vroege uurtjes vooraleer ik de gang naar mijn nestje maak. Het is een verjaardagsfeestje geworden dat veel weg heeft van de tijd dat ik met enige regelmaat uitgenodigd werd voor een KPJ-feest waar een kratje bier je stoel was en wanneer je stoel leeg was, je maar even een andere moest gaan pakken. Jemig wat kreeg ik er toen gemakkelijk veel weg. Dat dit meer dan dertig jaar terug is in de tijd, maakt het voor mij nog bevatbaar. Ik was jong en de wilde haren lagen tot over mijn schouders.
Dat zoveel jaar later "the next generation" even hard kan zuipen als ik indertijd, verbaast me niet, maar dat ik als ouwe rot met het tempo mee kan komen, verbaast me wel. En wanneer de oogjes om negen uur (ja, wel vrij laat dus), voor het eerst weer open gaan en de beweging om de benen naast het bed te slingeren zonder vreemde tollingen in mijn hoofd slaagt, valt het me mee dat de kater er niet is. De oogjes zijn klein, het tempo om in het gareel te komen is lager dan normaal, maar daarmee is ook alles gezegd. Ik kan dus met recht terug kijken op een geslaagd verjaardagsfeest van de zoon, zonder bijwerkingen.
Al wat in de middag vermoed ik dan dat de effecten van de alcohol voldoende uit mijn lijf zijn en waag ik de gang naar De Mortel. Het is heerlijk weer. Niet normaal voor de vroege maartmaand.
Op het spottersveld zijn Piet, Gerrit en Sjaak druk doende met omhoog te kijken en te wijzen. De begroeting laat ik dus maar achterwege en ik zet mijn kijker aan mijn kop en probeer de objecten waar ik over word bijgepraat in het beeld te krijgen. Ik hoor hoe er vier valken gespot zijn en dat er nu opnieuw allerlei beweging is in de lucht. Na wat dubben zijn we het er snel over eens dat die gestalten zo hoog in de lucht toch niet allemaal slechtvalken zijn. Ik zie buizerds, en eentje lijkt nog een grotere spanwijdte te hebben. Een slechtvalk kan ik niet ontdekken tussen de drijvende vogels. Wanneer ik bijgepraat ben, nadat de grote schimmen in de lucht zo ver weg zijn gezweefd dat we de stipjes niet meer kunnen blijven volgen start een vrij lange periode waarin we geen roofvogel meer zien. Zeker geen slechtvalken meer, niet op en niet nabij de toren. (Wanneer ik thuis de foto's bekijk lijkt een van de rovers een prooi tussen de klauwen te hebben).
De aandacht voor de toren verslapt een beetje en dat wordt zoals altijd afgestraft. Het is Piet die de laatste meters van de aankomende slechtvalk nog net ziet voordat de valk op het rooster ploft. Ik check op mijn mobiel of ik kan achterhalen wie dit is. De valk die net naar binnen hupt draagt duidelijk twee ringen: PA.
En dan komt ook de tweede valk terug naar de toren. De valk glijdt direct door naar de hoge antenne en ploft daar neer op een korte linkervertakking. Piet bekijkt de valk door zijn scoop en merkt op dat de valk wat vreemd met de vleugels slaat terwijl ze daar zit. Ik kijk ook even en zie hetzelfde, de vleugel lijkt wat vreemd gevouwen. VV ordent de veren en lijkt verder toch wel oke. "Misschien onderweg toch een gevecht gehad", meent Piet. Hoewel daar verder geen bewijzen voor te vinden zijn, is het niet uitgesloten, maar de valk lijkt niet zwaar gekwetst te zijn. Wanneer ze even later naast PA op het rooster neerploft ben ik in elk geval voldoende gerust. "Er is niet veel aan de hand".
PA verdwijnt dan weer en komt na een poosje terug. "Prooitje", ziet Piet. En inderdaad zien we dat VV begint te plukken, terwijl PA opeens met hoge spoed over ons heen raast alsof ie iets achtervolgt. We kunnen zijn doel niet zien en PA draait boven ons bij. Mijn camera wijst recht omhoog en bij een van de plaatjes lijkt hij wel in mijn camera te vallen. Het is de stand van de camera die voor dit gezichtsbedrog zorgt.
Dan bedenk ik dat het misschien wel een leuk filmpje kan worden, zo recht boven ons. Klik en de camera filmt....
