za 11 juli, 08:00 - 11:00u
Op 1 juli was ik voor het laatst bij de toren, drukte belette me er een verslagje van te doen. Daarna ontbrak de tijd om zelfs maar een half uurtje te gaan Mortelen. Het is om meelij met mezelf te krijgen. Voor vandaag staat er een bui op het programma, maar als ik om zeven uur naast mijn bed sta is daar nog niet veel van te merken. Gaan? Eerst effe douchen en als het daarna nog steeds droog is....
Op het veldje zitten om 8 uur drie bekende mensen aan de picknicktafel. Gerrit E (natuurlijk), Frank (zaterdagochtend, dus niet onverwacht) en Mieke (hoe kan het ook anders) weten me te vertellen dat er al een geslaagde jachtpartij is geweest. Het verbaast me niet en ik laat me er niet door ontmoedigen. Zes van die hongerigen bij elkaar hebben toch nooit genoeg aan een zo'n duifje?!
Het is veel frisser dan ik had verwacht en het dunne 'boswachtersjackje' kan de kou niet genoeg weren. In mijn auto ligt verder geen jack dus om negen uur besluit ik maar even -op-en-neer- te rijden. Een kwartiertje later ben ik, met extra jack, terug op het veldje. Ik besluit naar de andere kant van de Loop te gaan. Meer beschutting tegen de wind en vanaf twee plaatsen is het totaalplaatje ook nog eens rijker. "Geen slecht idee", zo bedenk ik wanneer ik voorbij aan de Loop een eerste verkenning doe van wat er op de toren te zien is. Nog voor ik mijn positie heb kunnen innemen is er al wat actie om de toren. Ik schuif het knopje op mijn camera op filmen. Het is wat speelsigheid van twee valken die me toch altijd weer weet te boeien.
Even later besluit ik een stekje te zoeken langs de bosrand. Mijn voorkeur gaat uit naar wat overzicht van de zijde pal voor me en de kant die wij als 'vaste' spotters aanduiden met de 'achterkant'. Lang wordt mijn geduld niet op de proef gesteld, want binnen enkele minuten na het spelen is er opnieuw actie. Maar is dit eigenlijk wel spelen? In een razend tempo wordt er links en achter de toren gesjeesd. Drie, vier, vijf gestaltes racen daar in hoog tempo achter elkaar aan. "Achter elkaar aan?" Het valt me op dat de achtervolgde kleiner is dan de rest. Door alle beweging twijfel ik of de kleinere na het aantikken omhoog wegdraait en een volgende de gejaagde is. (Na keer op keer terugkijken van de filmbeelden weet ik ondertussen beter). Weer lijkt het toch weer de kleinere die achtervolgd wordt en in een razend tempo verdwijnt de vijfkoppige meute achter het bos waar ik pal voor sta.
Na een poosje keren de valken (drie stuks) één voor één weer terug en na wat heen en weer gefladder bevinden zich uiteindelijk drie valken op nagenoeg dezelfde hoogte: twee op lampen (voor me en de achterkant) en één een raampje hoger. Na een poosje hoor ik de roep van wat ik als die van een buizerd meen te herkennen ergens achter me in of boven het bos. Er komt antwoord van een soortgenoot en ik besluit poolshoogte te gaan nemen. Ik trek door het bos en meen het geluid nu ergens aan de rand van het bos te horen. Ik loop erheen. Inderdaad zie ik een buizerd boven me opdoemen. Ik maak een plaatje en omdat de buizerd weer boven het bos verdwijnt maak ik rechtsomkeert. Nog één keer draai ik het vermaarde knopje op filmen. Boven de toren zijn wat juvenielen aan het 'kwallen'. Ik denk dat Pa(?) op een lamp op de betonnen rand zit en hij wordt op zijn kop aangetikt. Het klieren (maar oh zo leuk voor de tweebener die het schouwspel observeert) duurt voort. Het speelt zich allemaal direct om de toren af en is dus vrij simpel te volgen.
Wanneer de rust weerkeert besluit ik nog even terug te gaan naar Gerrit op het spottersveldje en wat na elven besluit ik huis te gaan. Een dreigende bui is deze keer voldoende om me naar huis te jagen. Ik ben erg benieuwd naar wat mijn camera heeft weten te registreren. Waren het vijf spelende valken of was het een felle jacht van vier tegen een. (Waarbij de gejaagde knap wist te ontkomen?) Na herhaalde keren zien en terugzien weet ik het nu....
