 |
 |
do 5 juli 2007 12:00
Ik heb er zin in vanmorgen. Het is namelijk droog. Eerst nog wat dringend werk verzetten en dan...
Om 10:05u kom ik aan bij de toren. De bewolking is ondertussen wel wat toegenomen, maar het regent nu eens een keertje niet. Heerlijk. "Nu nog wat actie en dan is mijn dag al goed", sta ik in mezelf gekeerd te hopen. Even de toren scannen.... NIETS? Nog eens beter kijken... wat zit er voor een raar dopje op de punt van de antenne??? Kijker beter scherpstellen... hee, het is een valk. Vanuit mijn zichtsveld is het moeilijk te zien. Maar wanneer ik wat dichterbij wandel, weet ik het zeker, het is een valk.
Ik heb het gisteren gehad over de verbreding van de Snelle Loop. Hoewel er al wat water is afgevoerd (ik kan nu het waterpeil niet zien), wil ik toch een plaatje schieten van de Loop. Ik besluit naar de achterkant van de toren te wandelen. Misschien is daar ook wat meer van de valkenfamilie te zien.
De Snelle Loop is woester dan anders. Het peil staat ook hoger zie ik bij het bruggetje. De digi er dus maar even bij. Aan de achterkant zie ik de Hooglanders grazen. Ik loop de wei in en zie op de lamp aan de achterkant onmiskenbaar S2 zitten. Ze is groter dan alle anderen en dat is hier goed te zien. Verder geen jonkie te zien. Dan maar weer terug naar het spottersveld. Vlak bij me vliegt een buizerd over. Ik wil snel een foto maken, maar het beest zeilt onmiddellijk boven de bomen waar ik sta. Een paar passen opzij zetten helpt niet. Ik ben hem kwijt. "Zonde" denk ik, "hij was erg dicht boven me, dat had een mooi plaatje kunnen worden". Ik loop dan maar door naar de "voorkant". Daar aangekomen zie ik aan de oever van de Snelle Loop de familie nijlgans met twee jonkies lopen. Ik probeer een 'digi-kijker' te maken, maar het wil maar niet lukken. Dan maar zoveel mogelijk inzoomen, hoewel mijn digi daar niet zo heel erg geschikt voor is. Op de antenne zie ik niets meer zitten. Dan kijk ik naar de rechterlamp en jawel, daar zit Pa. Eerst twijfel ik of het Pa wel is, maar dan probeer ik het te beredeneren: vrij wit op de borst, een zwart "beulsmasker" op, snavelkleur niet waarneembaar. Twijfel dus.
Een donkere wolk trekt over me heen en er vallen wat spetters. Ik besluit naar het zijweggetje te gaan, maar ik ga met de auto, die ik bij de toren parkeer. "Als het gaat gieten ben ik er zo", stel ik mezelf gerust. Aan de noordzijde is niets waar te nemen, behalve de valk die ik vanaf de oostkant al zie zitten. De valk heeft een vrij zwarte rug, dus vermoedelijk Pa. Dan maar weer eens terug. In de struiken voor de toren zie ik een haas wegglippen. "Lange oren, lange voorpoten, een iets langere kop, het is zeker een haas", weet ik.
Dan denk ik even aan Frank die zo op zoek is naar een braakbal. Ik weet dat zoeken weinig zin heeft, want als je er een tegenkomt, dan komt dat eerder bij toeval. Wel wil ik zien of er soms een prooirestant bij de toren ligt. Dat blijkt niet zo te zijn. Ik kijk naar de rommel die nu, vanwege het verplaatsen van de vuilnisbak naar het spottersveldje, overal rondslingert en dan valt mijn oog op een paddo. Het is een zwam, maar ik laat het aan kenners over om te zien wat voor een. Dan zie ik tegen de omheining van de toren iets wat op een steen lijkt. Nieuwsgierig geworden loop ik er naartoe. (Ik heb Arno eens met een braakbal gezien en op afstand leek dat ook een grijs steentje). Het is gewoon een steen, maar vlakbij de steen zie ik een paddenstoel die ik me niet kan herinneren ooit eerder gezien te hebben. Nu ben ik niet zo'n paddo-kenner hoor, maar ik vond het interessant genoeg voor een foto. Ik hoor graag van de lezer wat het er voor een is.
do 5 juli 2007 10:15
Vanavond nog even terug naar de toren geweest. Was het erg bijzonder? Niet zo heel erg, maar leuk genoeg om verslaafd te blijven.
Ik ben niet alleen, dat is al weer eens wat anders. Gerrit is er, nog een echtpaar en de man uit Bakel (die van het Skreeverke), Mieke is er (natuurlijk) ook. De waarneming start met een steeds weer merkwaardig beeld: een valk probeert op de antenne te gaan zitten, maar wordt er vermoedelijk door de wind telkens vanaf geblazen zodat hij zijn 'zit' maar niet kan vinden. Dit schouwspel houdt minuten aan. Verder zien we wat verplaatsingsvluchtjes en dat is het dan zo'n beetje. Ik loop nog eens terug naar de plek waar ik de paddestoelen vond. Met flitslicht worden de foto's er niet beter op ondervind ik, dus laat ik het er maar bij. Weer terug naar het veldje. Daar zie ik een bekende gestalte: Piet. En even later zie ik ook Dorine op het veldje. Ze is bezig de nieuwe camera van Gerrit te inspecteren. "Mooi apparaat". Dorine en Piet zijn terug van een weekje vakantie en hebben wel weer zin om de valken te zien. (Wij ook). Het opvallendste (leukste) schouwspel volgt dan: we horen in de bossen links van ons een groene specht. We speuren met de kijkers in de bomen, maar we zien hem niet. Dan horen we een groene specht links van ons in de bosrand. "Dan is ie achter ons langsgevlogen" concludeert Piet. Dat hebben we dus allemaal gemist denken we. Niet dus. Want even later zien we de groene specht (die inderdaad groen van kleur is) voor ons het veld oversteken in de richting van de andere specht. Plotseling roept Piet dat er een tweede specht achteraan vliegt. "Het is een slechtvalk" corrigeert hij zich. En inderdaad een slechtvalk vliegt razendsnel achter de specht aan. Zonder succes want de specht verbergt zich in de bomen. De valk keert terug naar de toren. Heel even is er dan nog een achtervolgingsspel tussen deze valk en een soortgenoot die op de lamp zat (Pa?). Tenslotte gaat er eentje vandoor richting het noorden. Op jacht? Dorine en Piet vinden de weersomslag te groot en hebben het koud. Ze vertrekken. Iets later zien we weer een paar valken om de toren vliegen. En ook het balanceren op de antenne herhaalt zich weer even. Verder valt er niet veel meer te melden. Dus vertrekken Gerrit, Mieke en ik ook. Ik heb nog een aardig fotootje gemaakt van de achter de bomen verdwijnende avondzon.
