header11.jpg
header02.jpg
header04.jpg
header05.jpg
header06.jpg
header07.jpg
header08.jpg
header10.jpg
header12.jpg
previous arrow
next arrow
Shadow
  • Dodaars, kieviten en zeven valken

    Vandaag heb ik geen tijd voor een uitgebreid verslag. Ik ben al blij dat ik even een uurtje heb kunnen vrijmaken voor een Mortelgang. 

     

    De Torenbewonende valken hebben het er maar druk mee: alle vier de eitjes zijn ondertussen uitgekomen en vier donsjes moedigen hun ouders aan om voer te komen leveren. Zij willen tenslotte zo snel mogelijk groot worden en de wijde wereld gaan verkennen. Dat er telkens weer indringers verschijnen maken het leven van de trotse ouders niet gemakkelijk. Voor de spotters betekent het iets dubbels: enerzijds hopen we op een vlekkeloos valkenseizoen, anderzijds brengt het wel wat spannends wanneer andere valken zich melden. En zolang PA en VV zegevieren vinden we dat alles goed gaat.

    De kieviten hebben het nog steeds druk om de lastige kraaiachtigen af te houden. En terwijl we dat zitten te bekijken en een witte kwikstaart op een paal gaat zitten valt Piet iets anders op: er zit iets in de Snelle Loop wat hij daar niet direct verwacht. Is het een dodaars? Ik zie het vogeltje ook in de Snelle Loop, maar het is vrij klein en ver weg, dus is het niet makkelijk om er een kiekje van te maken. De scope van Piet brengt uitkomst. Geen twijfel mogelijk: een mannetje dodaars!

    De derde valk komt weer vervelen en nu haalt de vreemdeling de woede van zowel PA als VV op de nek en die stuiven allebei achter de indringer aan. Die is zo slim om toch maar uit te wijken, maar nadat PA en VV alweer zijn teruggekeerd en als een bijzaak PA ook nog maar even een klein prooitje geslagen heeft, keert de rust voor even terug, maar de derde valk niet veel later ook weer. Pal boven ons vliegt de valk. Het rondje probeer ik te volgen totdat ik de zon recht in mijn toeter krijg. Het filmpje wordt niks weet ik dan al. De valk verdwijnt weer en in de nestkast wordt gevoederd. 

    Het is alweer de hoogste tijd. Tot morgen (???)

     



  • Een gaatje in de agenda zoeken

    Wie mijn verhaaltjes doorgaans graag leest moet ik vandaag een beetje teleurstellen. Ik heb het nogal druk en de gang naar De Mortel van vanmorgen was eigenlijk al een beetje te lang. Goed voor mijn toko, minder voor mijn hobby, maar de boterham moet ook gegeten kunnen worden en liefst met een laagje pindakaas er op ook.

    Dat gezegd hebbende: de Mortelgang was ergens na tienen. Valk op de grote antenne en de ander mogelijk in de kast. Een buizerd nadert de toren, maar PA (die in de antenne zit), maakt er zich niet druk om. Dat doet VV vanuit de nestkast wel even. Zeker op het moment dat ook een tweede buizerd (vrij laag) nabij de toren vliegt klink er gekrijs vanuit de nestkast.

    Maar PA trekt zich er niets van aan, zeker niet wanneer de buizerds meteen daarna wegzwenken en verdwijnen.

    Ik maak mijn vertrouwde wandeling, langs de toren, door het bos over de Loop door het klappoortje en dan de foto vanaf het veld van de antenne waar PA nog steeds zit. Over het hogere deel van het veld gaat het verder richting het beruchte boompje. Dan opeens zie ik een gestalte met veel wit en zwart in het veld over de Loop bij de zandhoop. Wat is dat? Ik schiet eerst het plaatje en kijk dan wat het is. Het blijkt een kievit. Niet alledaags de laatste jaren, maar toch wel met enige regelmaat in de buurt gezien. De vogel schrikt op en vliegt weg. Ik ga door het bos naar het veld daarachter, maar opnieuw tref ik deze keer geen reetjes aan. Verder door het brede bospad, terug naar de poel. Op het spottersveldje staat Piet ondertussen.

    Even later sta ik naast hem, bespreek de kievit, het geval met de buizerds en dat was het al zo'n beetje. Er komt nog iemand. Met zijn drieën turen we naar de toren en naar de omgeving. Onze kompaan ontdekt de vrouw roodborsttapuit als eerste. De man blijkt vlakbij te zitten. klikkerdeklik.

    PA vliegt op en komt even later terug, op de foto zie ik het kleine prooitje bungelen. Er komt een wissel. Heel even gaat VV naar de antenne en blijft het eitje onbewaakt.

    Twee kieviten en weer twee buizerds leiden ons af. Weer herrie vanaf de toren. PA maakt zich opnieuw niet te sappel. De buizerds zijn al verder weg.

    Tijd voor de eikes...

     




  • Eilegkijkers

    "We" hebben er een eitje, en meteen ook weer een nieuw werkwoord bij: 'eilegkijken' sinds de afgelopen nacht. Toch wel wat door toeval, maar daarom niet minder mooi werd ik wakker op de bank en vond ik het nodig om even naar het nachtlog van Maria te kijken. Door een tikfoutje van haar waarin ze schreef over eitjeS vond ik het nodig om door de 7000 campics te bladeren. Daarop was nog geen tweede eitje te zien. Het was rond half vijf in de nacht. Ik wou de lamp uitmaken, maar zag hoe VV plotseling weer wat onrustig begon te doen. 8 Minuten later waren de "happy few" getuige van twee naast elkaar liggende eitjes!!!!

    Pas na half twaalf ga ik vervolgens opnieuw in de auto om even te gaan Mortelen. Vanmiddag komt er iemand op bezoek dus heb ik niet zoveel tijd. In De Mortel is het druk met regionale- maar ook spotters van daarbuiten: Piet, Gerrit, YvonneM en Bir een tweetal mountainbikers die wel eens vaker een kijkje komen nemen en een echtpaar dat vaker de hond komt uitlaten. (Ik vergeet toch niemand?)

    Er is wat drukte in de lucht, maar aanvankelijk ken ik het verhaal nog niet en denk ik dat VV en PA wat rondjes vliegen boven het bos. Gauw blijkt anders. Er is een derde valk op kraamvisite en dat wordt niet helemaal gewaardeerd. Zonder dat het echt knokken wordt schijnt de bezoekster opeens van gedachte te veranderen en ze verdwijnt met grote spoed richting het achterliggende natuurgebied De Stippelberg. 

    De kieviten die ik gisteren al zag zijn ook vandaag weer in de buurt. We krijgen door het gedrag van de kievit het sterke vermoeden dat er een eitje op komst is. Het nieuwe werkwoord dat ik gisteren bedacht kan weer volop gebruikt worden: "eilegkijken".

    Kraaien gooien roet in het eten. De eilegkijkers zullen nog even geduld moeten hebben. Kuiko niet, want die moet nodig weg.... 




  • Groot nieuws en grote ergernis

    Het kán gewoon. Je vangt heel groot nieuws op tijdens een gesprekje en tegelijk waarschuw je mensen zodat een vogelnestje niet vertrapt zal worden. Met wie? Met mensen van, ik meen het IVN, die met een kudde kinderen en reusachtige schepnetten bij de poelen bij en in de Snelle Loop hun natuureducatie gaan geven. 

    Ik zie ze staan wanneer ik op het spottersveldje sta en bedenk het risico dat de kieviten lopen met een bunch-of-kids zoals deze. "Die stormen straks alle kanten op", zo voorzie ik en dus wandel ik naar de begeleiding om hen te waarschuwen voor het zorgvuldig verborgen nestje aan de oevers van de Snelle Loop.

    Ik word bedankt voor de waarschuwing, er zal rekening mee worden gehouden. Het stelt me niet helemaal gerust wanneer ik het aantal kinderen vergelijk met het aantal begeleiders. 

    Omdat we aan de voet van de toren staan kan het onderwerp van de valken niet uitblijven. Eén van de heren doet een verrassende uitspraak, die volledig aansluit bij ideeën die al eerder op het spottersveldje zijn geuit. Uiteraard zal het niet nu gebeuren, maar het is wel aanstaande. Wat?

    Nee, dit is echt geen verlate 1 april grap. Ja, ik kan me voorstellen dat ik met mijn grappenmakerij de schijn tegen me heb, maar de uitspraak is echt: "de nestkast gaat verhuizen. En wel naar de onderste ring".

    Even schrik ik er van, hoewel ik zelf een van de uitgesproken voorstanders ben van het verplaatsen van de nestkast. Wat zijn dan de voordelen?

    Ten eerste is de situatie daarboven met al die straling funest voor mens en apparatuur. En wie zegt dat dit uiteindelijk ook voor de slechtvalken niet slecht is, al zijn daar (nog) geen bewijzen van?

    Ten tweede is de beschutting er groter, de kast zal minder te lijden hebben onder de weersomstandigheden.

    Ten derde zal het lager zetten van de nestkast voor de valken inhouden dat ze een aanzienlijk lager stuk met hun prooi zullen moeten torsen.

    Ten vierde scheelt dit een heel stuk in de hoogte, zodat wij (ja hier komt een stukje egoïsme om de hoek kijken:) met onze camera's betere plaatjes kunnen maken, mits het licht gunstig is (en dat is dan weer een nadeel met tegenlicht).

    En zo zullen we nog talloze andere voor- en misschien ook wel nadelen kunnen bedenken. Dát het gebeuren gaat, is voor mij wel duidelijk. Wanneer? Ik vermoed in het naseizoen.

    Goed, ik denk te mogen zeggen dat dit groot nieuws is, nietwaar?

    Maar dan het vervolg van mijn verhaal. Ik let op de slechtvalken, ik let op de kieviten en... ik let op de kinderen. Ik weet haast zeker dat de begeleiders er niet in gaan slagen om ze allemaal in het oog te houden. Maar er glipt er niet ééntje weg, het zijn er zelfs zes tegelijk en uiteraard gaat het linea recta in de richting van het kievitsnest. Niet bewust, maar de leiding weet er toch van! Ik houd de boel sterk in de gaten, de kinderen zijn nog steeds een paar meter van het nest verwijderd. Ze worden teruggeroepen. Gelukkig!

    Een grote groep roeken en kraaien schrikt opeens op. Het zijn er tientallen en ik zoek gehaast naar de veroorzaker. Zit er een grote roofvogel in de buurt? Wat is de aanleiding voor deze plotselinge onrust?

    Opeens zie ik hoe de boer in de wei zijn koeien opjaagt richting de stal. Is hij de oorzaak van de commotie bij kraaiachtigen?

    De kievit keert terug naar zijn afleidingsplek op enkele tientallen meters van zijn nest. Wat een prachtige tactiek hebben ze toch: zij trekken de aandacht naar zich toe en zorgen zo dat het nest verborgen blijft.

    Weer ontsnappen er twee in blauwe trainingspakjes gehulde kinderen aan de aandacht van hun leiding en ditmaal gaat het echt direct naar het kievitsnest. Ik zie hoe mijn herkenningspunt volledig bedekt is door de twee. Ze staan op centimeters van het nest. "Gossamme", ik word boos en zwaai met mijn armen. Niemand die iets ziet. Ik loop naar mijn auto en duw drie keer hard op mijn claxon. Geen reactie! Ik raak nu echt pissed en ik weet van mezelf dat ik nu beter geen verhaal kan gaan halen, want een in mijn ogen verkeerd antwoord kan me helemaal bloedlink maken. Ik start mijn auto en keer hem. Weg van hier. Ik kan het niet aanzien. "Godsamme, ik heb ze nog zo op die vogels geattendeerd. K*tzooi !!!!"

     



     

  • Kieviten en piketpaaltjes

    Ik heb vanmiddag een afspraak met een klant en zal hooguit later nog even eenkort bezoekje kunnen afleggen aan de Morteltoren en omgeving. Wanneer ik mijn auto in de berm zet schiet ik meteen in de lach. Er staan twee piketpaaltjes in het veld. Mijn eerste aprilgrap (zie mijn vorige verslagje in maart), maakte de lezers wijs dat er zes woningen gebouwd zouden gaan worden op onder anderen het spottersveldje. Er zouden paaltjes in het veld hebben gestaan en een graafmachine in de berm. Wie me kent weet dat er rond 1 april een grap staat te wachten, maar toch trappen ook hele goede bekenden van me er nog steeds in. 

    Nu staan er echt twee piketpaaltjes in het veld. Heeft iemand mijn grap proberen te versterken?

    Dan hoor ik een bekend geluid. Het is de kievit, nee zelfs allebei de kieviten die opeens opvliegen en driftig achter een paar kraaien aan gaan. Hun aanval is zo fel en vastberaden dat de kraaien allemaal het hazenpad kiezen wanneer de kieviten over hen heen razen. Het schuifje staat meteen op filmen en ik probeer de grillige bewegingen met mijn camera te volgen. Het lijkt me te lukken, ik weet het niet zeker.

    Het zijn vandaag de watervogels die mijn aandacht trekken want een paar eenden is ook al heftig met elkaar in discussie en in het water meen ik een waterhennetje te herkennen.

    Op de toren? Daar zie ik hoe een valk rustig op het rooster zit. Mijn mobieltje vertelt me dat de ander in het nest op de eitjes zit. Een vredige aanblik. Prima zo!

    Het weer staat het niet toe om echt mooie plaatjes te maken en dus ga ik na een half uurtje genieten huiswaarts. 



  • Verhaalloos kiekjesverhaal

    Vanwege Koningsdag deze keer een verhaalloos kiekjesverhaal met alleen de grote lijn:

     

    10:15u Aankomst, valk in hoge antenne, PA (?). 

    10:40u start wandeling, plaatje van de toren tussen het groen van de bomen door.

    10:55u kievit niet blij met mijn wandeling naar het achtuurboompje

    11:20u in de verte uitzicht op de kleuterschool van de koeien

    11:26u valk verjaagt buizerd (wat een onzin), terugkeer spottersveldje

    ????u derde valk komt weer even vervelen, wordt na minutenlange achtervolging waarbij de achtervolger eerst maar eens op dezelfde hoogte moest zien te komen, uiteindelijk verjaagd

    11:46u wow dat is even een klus: giga-prooi wordt op de dakrand achter de nestkast gedropt en voorgeplukt

    12:44u sperwers voorbij aan de toren. Gevloek uit de nestkast.

    13:15u Kuiko verlaat het spottersveldje

    (aan vernoemde tijden kunnen geen rechtsgeldige rechten verbonden worden) :)