Een avondje zonder veel sensatie. Ik kom aan op een leeg veldje en kijk naar een lege toren! Wow, da's niet hoopgevend.
Het is wel zo'n avondje dat je dan andere observaties mag verwachten. Een blik op het weiland linksachter me levert al direct wat op: de familie nijlgans graast in de wei en in de hoek van het bos en de Loop staat statig de reiger te staan.
Ik wil net aanzetten om een wandeling naar de achterkant te maken wanneer ik een duo met twee honden het paadje op zie lopen. "Nou, vergeet het maar weer dat je iets te zien krijgt, die rothonden verjagen alles", mopper ik. Waarom nou die honden in dat natuurgebied? Ik geef het maar op en besluit nog maar even op het veldje te blijven. De toegang is overigens al bijna dichtgewoekerd.
Niet veel later zie ik een bekende auto naderen: Dorine en Piet! We kletsen wat en hopen op een terugkerende valk. Helaas, er komt niks vanavond.
Terwijl de toren in een mooi avondrood gezet wordt, vergaat de hoop op enigerlei actie. We gaan er maar vandoor. Jammer!