Kalme waarneming
Dat er langdurig de griep heerst weten we nu wel. Dat ik hem deze keer ook zou krijgen is geen toeval. Verminderde weerstand door al het gedoe van de laatste maanden, dan net een operatie achter de rug en dan er nog goed vanaf komen is ook voor mij (die zelden griep heeft) genoeg om met veertig graden plus in bed te belanden.
Nu het wat beter gaat wordt het hoog tijd om even de frisse lucht op te snuiven. Waar kan dat beter dan in de Mortel. De weg is nog zeker een maand opgebroken, dus zal ik via de alternatieve route moeten gaan. Voordat ik in de auto stap, nog even een blik op de toren via de webcam. Geen valk te zien. Het is vandaag de vijftiende en dat is volgens de Mortelse statistieken de dag dat het eerste eitje meestal gelegd wordt. (Zie elders op de website, onder het kopje "Slechtvalken" voor een tabelletje).
Wanneer ik mijn auto parkeer bij het spottersveldje valt me direct een hoeveelheid veertjes op het veldje op. Daar is nog vrij recent een vogel te prooi gevallen aan een rover. Ietwat beschuldigend gaat de blik naar de toren. Alsof ik daar de dader weet.
Maar op de toren zie ik geen enkele schim die van een slechtvalk kan zijn. Na een poosje besluit ik dan maar in de richting van het bruggetje te wandelen. Daar heb ik zicht op de hier bedekte achterkant. Wanneer ik door het bos in de richting van het bruggetje wandel hoor ik een bekende auto. Even twijfel ik tussen door lopen en omdraaien. Ik besluit mijn pad even te vervolgen, een snelle blik te werpen en dan terug te gaan.
Op de lamp aan de achterkant zit geen valk en ook op de randen van de ringen ontdek ik niets. Ik keer terug naar de verharde weg. Maar Piet komt me al tegemoet. Samen besluiten we nu de hele weg naar de achterkant te maken. Daar zullen we ook de meer noordelijke (rechterkant) zijde kunnen bekijken.
Ik stap recht op de plek waar de boomtoppen een "gat" vertonen af. Vanaf die plek heb je de beste kijk op de toren. Toch moet ik even goed kijken vooraleer ik de valk bij de voet van de antenne zie zitten. Precies voor de grijze stang zit de eveneens grijze schim. Een metertje meer naar links en naar rechts en de valk is veel beter zichtbaar. Ik wijs en dan ziet Piet de valk ook.
Opeens valt me de ander ook op: "PA op de GSM", wijs ik Piet. Hoewel ik niet honderd procent zeker ben wie wie is, is mijn gok meer dan met de natte vinger. Piet brengt me nog even aan het twijfelen door zijn opmerking dat de derde valk soms ook gewoon op de toren zit. Maar nee, dit is PA, ik weet het bijna zeker.
We besluiten terug te gaan naar het spottersveldje. Nog een laatste blik tussen de bomen en... weg is de vrouw slechtvalk. "Huh, hoe kan dat nu weer zo snel". We hebben allebei niets gezien. Wanneer we even later door het bos teruglopen naar de toren zie ik nog net een schim op de antenne zitten. Even stoppen we om een iets betere plek te vinden om tussen de boomtoppen door te kijken. Het lijkt de vrouw te zijn. Verder gaan we.
Op het spottersveldje aangekomen blijkt de valk opnieuw verplaatst. Nu zit zij op het topje van de antenne.
Na een poosje zien we hoe zij alert wordt. Een slechtvalk draait wat rondjes om de toren. Er is totaal geen reactie van de valk op de antenne dus nemen we aan dat het PA is. Dan vliegt ook vrouw slechtvalk op en zet aan naar de nestkast. Is er iets loos? De ander draait nog één rondje en lijkt dan ergens aan de achterkant te gaan zitten.
Maar dan opeens is er een hoop geschreeuw vanaf het rooster of uit de nestkast. Piet en ik speuren de lucht af, we kunnen niets ontdekken, maar omdat het twaalf uur is, moet ik naar huis en kan ik de komst van de valk (PA of een derde) niet langer afwachten.
Blij weer even buiten te zijn geweest. Het was een redelijk kalme waarneming zonder al te veel te hebben gezien, maar ... het smaakt absoluut naar meer.
