wo 12 maart 2008, 13:45u tot 15:45u
Valkenier
Vanmiddag trakteer ik mezelf opnieuw op een rondje Hemelsbleekweg. Het stormt flink, maar dat laat mij niet weerhouden. Het lijkt op het houden van huisdieren, je wilt gewoon weten hoe het met ze is.
Bij aankomst zit er een valk op de linkerlamp en ook in het nesthok zie ik een schim. Het lijkt me Pa te zijn die op de lamp zit, dus is mijn conclusie dat S2 dus in de nestkast zit. Ik loop wat dichterbij om een poging te doen beide valken wat beter in beeld te krijgen. Wanneer ik van de nestkast een neerwaartse beweging maak richting de lamp blijkt Pa ineens geruisloos verdwenen te zijn. Een fluitend metaalachtig geluid snerpt uit de richting van de toren. Ik kan het niet benoemen en dus maakt het me nieuwsgierig. Is er iemand in de toren? Of nabij de toren? Dit geluid ken ik niet, maar het klinkt irritant door. Bij de toren is niemand en het geluid is gestopt. Dus loop ik maar weer terug.
Achter me stopt een busje. Het blijft daar een poos staan en alleen een portier gaat open. Er stapt niemand uit, wel hangt de bijrijder een beetje buiten de bus. Wanneer ik wat beter kijk zie ik een verrekijker in zijn handen. Liefhebbers?
Ik loop even naar het beroemde schatje van Harry om te kijken of het er nog steeds zit. Jazeker! Het is vrij onbedekt, dus besluit ik het wat toe te dekken. Als kroon op mijn werk leg ik de boel met een steen wat vast. Wanneer ik overeind kom, zie ik nog net een grote vogel over me heen wegschieten. Het kan vanalles zijn geweest, van kraai, duif tot slechtvalk.
Ik loop terug naar mijn auto wanneer ik de mannen in de bus me aan zie kijken. Een raampje wordt opengedraaid en binnen enkele tellen zijn we in gesprek over de valken, de cams en de toren. De bestuurder blijkt een kenner te zijn. Of ik ze zojuist ook zo over heb zien komen? Aha, dus het was wel degelijk een slechtvalk die met grote vaart over me heen zoefde.
De man blijkt goed op de hoogte van alle nesten in Nederland maar ook in het buitenland. Even later verklaart hij zijn kennis: hij is valkenier. Terwijl we staan te praten keren de twee valken terug. Beide landen op het rooster en ik ben ervan overtuigd dat het bovenop elkaar is. "Nee, dat geloof ik niet", zegt de man en hij krijgt bijval van zijn bijrijder. "De grootste zou dan bovenop zitten". Even paar seconden later verlaat een van de valken het rooster en landt op de bovenste ring. Nu kan ik het toch niet laten om mijn kijker voor mijn ogen te zetten: "dat is S2!" Weer zegt de man dat dit niet kan, want de grootste valk is in het nest gegaan. Ik kijk nog eens en misschien kan mij wat eigenwijsheid niet ontzegd worden, maar eenmaal overtuigd van mijn gelijk laat ik me niet zomaar van de wijs brengen. "Jij zult ze wel vaak gezien hebben, dus je kent ze beter dan wij", zegt de man met een beetje twijfel in zijn stem. Ik geef hem mijn kijker. "Je hebt gelijk, het is S2 en die zit aan een prooitje te plukken dat ze zojuist gekregen heeft!" Zonder het te zeggen ben ik blij dat ik gelijk heb. Van sommige posities op de toren ben ik vrij zeker van mijn zaak, andere keren twijfel ik net zo hard als anderen, nu was ik vrij zeker.
De valkenier laat me een filmpje op zijn gsm zien van een door zijn slechtvalk geslagen gans van 4400 gram. Machtig wat zo'n valk aankan. Tot mijn verbazing vertelt hij over de favoriete prooi van zijn slechtvalk: kraaien en roeken! Hij lacht wanneer ik hem raar aankijk. "Doen deze niet, he?" "Nee, ik heb ze nog maar één keer achter een kraai aan zien gaan en ik heb hier toch al heel wat gezien!"
De mannen vertrekken weer. Het waait zo enorm hard dat ik af en toe mijn petje zelfs met de klep vast bijna niet op mijn hoofd kan houden. Af en toe zet ik het petje achterstevoren op. Ik loop wat dichterbij om te proberen het enorme gefluit dat van de toren komt te proberen vast te leggen. Of dat gelukt is weet ik dan niet. Ik besluit op speurtocht te gaan om te zien of Pa wellicht aan de achterkant is gaan zitten, want zijn gestalte heb ik niet meer kunnen zien in de nestkast. Aan de zijkant is alleen S2 nog zichtbaar, zittend bij haar prooi. Ik loop weer terug en zie S2 dan veel platter dan daarvoor op de rand zitten. Ligt ze? Even maak ik me wat ongerust, want deze houding is me vreemd. Dan begint het te regenen, nu wordt het minder leuk vertoeven daar en dus gaat de camera alvast de auto in. Toch wil ik nog eens goed kijken naar de houding van S2 en door mijn kijker zie ik haar weer omhoog komen in een normale zithouding. Nog een blik in de nestkast... niks te zien. Ik rijd een stukje verder terug. ter hoogte van het bosje achter het spottersveldje stop ik nog even. Nog een poging vanaf deze plek: niks te zien. *Home* dan maar weer!
