Scherpe column

Vanmiddag even bij de toren geweest. Een valk zat op de vensterbank van het raampje onder de onderste ring. Verder niets. Ik herken de auto van Gerrit en besluit naar de achterkant te lopen. Daar zit Gerrit op het bankje. Zijn imponerende fotocamera naast zich. Wachtend op het ijsvogeltje.
Even later zien we ook de grote ijsvogelfan: Lambert aan komen wandelen. "Het ijsvogeltje nog gezien?", vraagt hij. We ontkennen. Lambert loopt door.
Wanneer hij uit ons zicht verdwijnt zien we plotseling een bekende gedaante over het water scheren: het ijsvogeltje. Nog even later komt hij weer teruggevlogen. Uiteraard is dit niet bij te houden voor ons. Een foto zit er dus niet in. Gerrit en ik buurten wat over koetjes en kalfjes wanneer ik Gerrit plotseling behoedzaam naar zijn camera zie grijpen. Even zat het ijsvogeltje op een tak een stukje verderop, Gerrit zag hem, maar nog voordat hij zijn camera in stelling kan brengen is het vogeltje gevlogen. Ik moet bekennen dat ik het niet eens heb zien zitten.
Verderop zien we Lambert weer terugkomen. "Iets gezien?" "Twee keer langs komen vliegen en een keer zat ie even op dat takje", antwoordt Gerrit.
"Ik ga naar de soep", vervolgt hij. Ik ga ook. Het valkenseizoen lijkt er nu toch wel helemaal op te zitten. Een enkele waarneming op het goede moment daargelaten. Ik heb weer stof voor een scherpe column op de lokale site. "Ga ik die maar eens nader uitwerken", zo maak ik mijn plannen voor de komende dagen. "Ach, ik heb weer zat te doen!"