Het zal een regenachtige dag worden, zo heb ik begrepen en er ligt nog wat werk op me te wachten dus kruip ik maar snel achter de PC vanmorgen. Het weer valt alleszins mee en wanneer ik nog eens netjes op tijd teruggebeld wordt kan ik goed vooruit met mijn klus. Zou er vanmiddag nog een Morteling inzitten?
Het rondje met Wisky maak ik kort. Eigenlijk is mijn brein allang bezig met de invulling van de middag. Een paar hersencellen verderop moet de officiële beslissing nog genomen worden dat ik ga Mortelen.
Even later sta ik met Wisky op het spottersveldje. De hond weet al dat ik nu eerst even naar boven ga turen en gaat netjes naast me zitten. De valk zit op de antenne. Ik vermoed VV op de lamp en VM in de nestkast, maar ik ben er niet zeker van. We gaan op pad.
Vlakbij de toren zie ik iets opvallends: het borstbeentje met de vleugels van een zwarte vogel ligt in de berm. De vleugelpunten zijn wit. Het zou heel goed een kraai kunnen zijn geweest. Het is honderd procent zeker een slechtvalkenslachtoffer want het afgeknipte borstbeen is typerend.
We sjokken door het bos, om de zoveel meter licht Wisky zijn poot en vallen er telkens minder druppels. Bij de verkenning van de Loop richting de weg zie ik ze: een koppel nijlganzen en een koppel gewone ganzen lijkt elkaar goed te verdragen. Veel verderop zie ik een waterhoentje. Verder gaat het. Langs de Snelle Loop zie ik niet heel veel vogeltjes, ook het gehoopte kuifmeesje ontbreekt. Op het dammetje net na de splitsing van de Loop zit een wilde eend. Knip en verder weer. Voorbij het slingerpoortje gaat we het veld op. In de verte kiest een haas het naar hem genoemde pad.
Op de toren natuurlijk niets. Hoewel.... Daar vliegt iets. Het silhouet is zeker van een slechtvalk. Geen reactie vanaf de toren, dus zal dit VV toch wel zijn. Geen paniek.
Toch besluit ik terug te keren naar het spottersveldje. Zit VV nog op de lamp dan is er even een indringer geweest (of ze zit er gewoon weer).
De lamp blijkt verlaten. We lopen nog even naar het spottersveldje. Maar er gebeurt verder niets meer en dus verlaten we het veldje en gaan we naar huis.
